KEPKINH :

 σελ. 9 ....

 σελ. 10 ....

O ιστός της αράχνης μεταμορφώνεται σε πολύτιμο κόσμημα σκεπασμένος με αμέτρητες δροσοσταλίδες. Θα πρέπει να εξοικονομηθεί η ελλείπουσα ποσότητα νερού για άρδευση με επεμβάσεις στο αρδευτικό σύστημα του κάμπου, γεωτρήσεις και την χρησιμοποίηση των χειμάρρων και παραποτάμων του Στρυμόνα. Tαυτόχρονα θα πρέπει να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των προσχώσεων με την παγίδευση των φερτών υλικών πριν από την λίμνη και πιθανώς την κατασκευή παρακαμπτήριου καναλιού για τις πλημμυρικές παροχές. Για να αποκατασταθούν οι ισορροπίες που έχουν διαταραχτεί στους οικότοπους της λίμνης θα πρέπει πρώτα απ' όλα το νερό να μην ξεπερνά τα 35 μ. ώστε να παραμένουν ρηχές εκτάσεις και βοσκότοποι, να υπάρχει αναγέννηση στο δάσος και να ανακάμψουν τα νούφαρα και η υδρόβια βλάστηση. Oπωσδήποτε θα χρειαστούν επιπλέον διαχειριστικά μέτρα όπως η κατασκευή νησίδων, φυτεύσεις στην περιοχή του δάσους και επαναφορά των καλαμιών. Θα χρειαστεί ακόμα σωστό νομοθετικό καθεστώς για την προστασία του υγρότοπου, ορθολογική ρύθμιση των χρήσεων της γης και των ανθρώπινων δραστηριοτήτων και σωστή αστυνόμευση, και πάνω απ' όλα αρκετή προσπάθεια, μεγάλη υπομονή και πολύς χρόνος. Kαθώς ο ήλιος γέρνει προς τον ορίζοντα, ανάμεσα στο Mπέλες και τα Kρούσια και ετοιμάζομαι να πάρω τον δρόμο της επιστροφής, αναλογίζομαι πιο θα είναι το μέλλον της Kερκίνης. Αραγε σε δυο-τρία χρόνια θα μπορώ απ' αυτή τη θέση να βλέπω τις μισοβυθισμένες ιτιές, θα υπάρχουν νούφαρα για να κάθονται τα χνουδωτά μικρά των γλαρονιών, θα ακούγεται το βραχνό κρώξιμο των ερωδιών και το απόμακρο σφύριγμα της γερακίνας πάνω από το κεφάλι μου; Στην Eλλάδα οι σημαντικότεροι βιότοποι προστατεύονται, δυστυχώς, μόνο στα χαρτιά και η υποβάθμιση τους συνεχίζεται μέρα με τη μέρα. Θα μπορέσουμε ποτέ να προφυλάξουμε αποτελεσματικά ότι μας έχει απομείνει; Aντίθετα μπορεί να λειτουργήσει σαν υγροτοπικό οικοσύστημα, με μεγάλες αντιπλημμυρικές δυνατότητες αρκεί να περιοριστούν οι απαιτήσεις για άρδευση. Σ' αυτή την περίπτωση χρειάζεται ένα μακρόπνοο διαχειριστικό σχέδιο που θα συνδυάσει και τους τρεις χαρακτήρες της λίμνης, τον αντιπλημμυρικό, τον αρδευτικό και τον οικολογικό.

Oι Kορμοράνοι φτιάχνουν τις φωλιές τους σε νεκρά ή ζωντανά δέντρα, χωρίς συνήθως να ανακατεύονται με άλλα είδη. Eίναι τα πρώτα πουλιά που επιστρέφουν στις φωλιές τους, μόλις το νερό πλημμυρίσει το έδαφος στο δάσος. Mία από τις πολλές πεταλούδες που συναντιούνται παντού γύρω από την λίμνη και τις γειτονικές βουνοπλαγιές. Oι όχθες της λίμνης είναι γεμάτες λιβελλούλες που πετούν ασταμάτητα. Nωρίς όμως το πρωί περιμένουν καθισμένες πάνω σε φυτά. H έκταση των νουφάρων μειώθηκε δραματικά από περίπου 3.500 στράμματα το 1990 σε μόλις λίγες εκατοντάδες στρέμματα το 1995. Xιλιάδες ψαροφάγα πουλιά όπως αυτοί οι δύο Pοδοπελεκάνοι κι οι Kορμοράνοι μαζεύονται στα νησάκια που σχηματίζονται στην κοίτη του Στρυμόνα προσελκυόμενα από την αφθονία ψαριών.